Buitenechtelijk kind in Bovenkarspel
In maart 1717 beviel Neeltje Jacobs van haar dochter Geertje, in Bovenkarspel. Neeltje was niet getrouwd. Maar ze had wel trouwbeloften uitgewisseld met Simon Vlamingh.
Elkaar trouwbeloften geven, de drie huwelijksafkondigingen in de kerk of stadhuis en vervolgens het huwelijk. Dat was de gebruikelijke weg voor verliefde paartjes richting het huwelijk. De trouwbeloften werden weliswaar mondeling uitgewisseld, maar waren wel bindend. Ze konden alleen met wederzijds goedvinden worden ontbonden. Seks voor het huwelijk was in de achttiende eeuw niet toegestaan. Maar uit onderzoek blijkt dat het zeker wel voorkwam dat een bruid tijdens de bruiloft al zwanger was.
Zolang het huwelijk doorging was dit niet eens zo’n heel probleem. Maar mocht het huwelijk worden afgeblazen dan had het meisje wel een groot probleem. Haar eer was nu in gevaar, een ongetrouwde zwangere vrouw was een grote schande. De enige manier om haar eer te redden was door te trouwen met de vader van haar kind of door aan hem een aanzienlijk geldbedrag te vragen. Met het geld kon ze haar kind en zichzelf in ieder geval nog onderhouden.
Het is niet bekend waarom, maar het huwelijk tussen Simon en Neeltje ging niet door. En hierdoor kwam Neeltje in een lastige positie. Ze had niet zoveel opties. Het enige dat ze kon doen was in een proces Simon dwingen om met haar te trouwen. Haar eisen werden door de notaris in een akte genoteerd.
Neeltje vroeg aan Simon een geldbedrag van 1500 guldens, een heel bedrag voor deze tijd. Maar kreeg ze dat geld wel? Simon was namelijk van plan om op korte termijn naar Oost-Indië te vertrekken… Lees hier verder voor de afloop.