Zie ook: 3874/030.
Betreft geschil tussen buren te Nibbixwoud, van wie de 1e comparant blijkbaar pastoor is.

Deze 1e comparant, ene mr Pieter Coster (hij tekent met mr Petrus Costers, zie: Koster(s), Pieter of Petrus), en een zekere Trijn Aerjens (zie: Adriaans, Trijn) enerzijds en hun buurman Pieter Remmentsz (zie: Remments, Pieter) hebben ‘eenige differenten ende oneenigheeden, spruytende uyt oorsaecke van het huys waerin jegenwoordigh woont de voornoemde heer mr P[iete]r Coster, staende ende getransporteert op den naem van P[iete]r Remmentsz voorn[oem]t, dewelcke echter v[er]claerde geen eygendom aen hetselve huys te hebben, als maer alleen van sijn kant hebbende verstreckt tot voldoeninge van de cooppen[ningen] de somme van sevenhond[er]t en vijfentwintigh gul[den]s, welcke huys bij mijnheer Coster wiert gepretendeert dat aen hem behoorde te werden opgedraegen, mits resondeerende ende uytkeerende aen P[iete]r Remmentsz de somme hierbooven v[er]melt. Immers ende in alle gevalle dat aen hem moet werden verleent een brief van de oncosten ende repreratie [sic] die hij heeft gedaen in hetselve huys te laeten vertimmeren, en aencoopen van tweeëntwintigh en een halve roed landt, het opmaecken van de tuyn als anders, hetwelck hij verclaert hem wel over de tweeduysent gul[den]s heeft gecost. Mitsgaders over seker hondert guldens berustende in de gemeene cas welcke bij mijnheer Coster wiert gepretend[eer]t dat moste coomen ten proffijte van het huys, ende laetstel[ijck] dat de duysent guldens bij Trijn Adriaens getelt door ordre van haer vaeder in cas daer geen priester in het huys soude moogen woonen, bij haer wederom sal moogen getrocken worden nae proportie als het huys alsdan soude moogen gelden.

Sustineerende Pieter Remmentsz ter contrarie dat de v[oor]noemde penningen tot proffite van het dorp in ’t gemeen gemaeckt tot hetselve moeten blijven gereserveert ende bewaert, mitsgad[er]s dat men heer Coster voor sijn timmerasie als anders niet meer sal moogen toegeleyt worden als duysent guldens eens, ende dat in cas het huys moghte coomen v[er]coght te worden om reden als booven, bij mijnheer Coster ofte sijn erfgenaemen niet meer sal moogen getrocken worden als nae proportie dat het huys alsdan soude mogen coomen te gelden.
Nogh ov[er] seecker huys staende naest ende beoosten het v[oor]s[chreven] huys in questie, hetwelck P[ieter]r Remmentsz pretendeerde dat aen hem behoorde te werden bij Trijn Adriaens v[er]coght ende opgedragen tot arbitrage van mannen hen des v[er]staende, in gevalle hij ’t huys in questie quame te cedeeren ende op een anders naem wiert ov[er]geteeckent.

Nogh over seekere pretentie op het stuckje landt gelegen tusschen de voorn[oemd]e beyde huysen, sijnde jegenwoordigh de werf van het huys in questie.
Ten laetsten over het melckhock bij P[iete]r Remmentsz op de gemelte werf gestelt.
Om alle welcke questeen [sic] en oneenigheden voor te coomen soo is dat respective partijen te rade sijn geworden deselve al ende alingh te submitteeren in de uytspraecke van mijnheer de lantdeecken van het quartier van Hoorn, de heer Theodoris Visscher’ (zie: Visser, Theodorus), ‘omme alle ende yder derselve bij hem gearbitreert ende uytgesproocken te worden, soodaenigh als sijn e[dele] oordeelen sal nae reght ende billicheyt te behooren, beloovende sij comp[aran]ten hetgeene bij de heer Visscher in dier qualiteyt sal werden uytgesproocken, soo in de respective differenten gesamentl[ijck] ofte yder van dien in ’t bijsonder, te sullen amploiteeren, acquieseeren ende van waerden houden, sonder te gedoogen dat iets daerjegens sal werden gedaen ofte geattendeert, ’t sij in reghten ofte daerbuyten, gepasseert tot Nibixwoud in ’t huys in questie voornoempt’, etc.

Betreft voormalig sluisje in de Oudijk.
Op verzoek van 11 inwoners van Zwaagdijk attesteren 3 andere Zwaagdijkers, respectievelijk 71, 69 en 60 jaar oud. Zij verklaren, ‘hoe waer en hun comp[aran]ten seer wel kennel[ijck] ende indaghtigh es alsdatter beoosten Jaep Smeerenborsts hofsteede’ (zie: Smerenborst, Jakob Dirks!) ‘door de Oudijck altijt, soo langh als sij comp[aran]ten kennis hebben gehadt, een sluysje ofte een vormptje [??] is geweest, waerdoor de requeranten haere voorsaeten ende menighte andere met haer, als wanneer de weegen onbruyckbaer sijn, haer waeren om tot Hoorn aen de merckt te brengen hebben gevoert met schuyten. Ende wijders v[er]claerende dat het altijt een waterloosinge is geweest, en bij manquement ofte demping van ’t selve sluysje (gelijck het tegewoordigh gedempt [is]), dat het grotel[ijcx] is streckende tot naedeel ende prejuditie van de requeranten ende haer landerijen aldaer’.