Zie ook: 3872/080A, 080B, 148, 388.
Betreft in Noord-Afrika in slavernij verkerende Oostwouder zeeman.

Zogenaamde ‘recommandatie van aelmissen’ door het dorpsbestuur van Oostwoud, zonder vermelding overigens van de namen van de bestuurders en ook zonder handtekeningen.
‘Wij ondergeschreven burgerm[eeste]rs ende regenten van den dorpe Oostwoude doen condt ende maken kennel[ijck] eenen yegelijcken die ’t behoort, hoedat eenen Aerian Arisz jongesel’ (zie: Arends?/Adriaans?, Adriaan), ‘sone van wijlen Aris Pouwelsz alhier’ (zie: Paulusz, Arend?/Adriaan?), ‘ghevangen is in Barbarijen, in slavernije van de Turcken, daerinne hij al een geruymen tijt geweest is, ende alsnoch seer ellendich moet leven, sulcx een yegelijck wel dencken mach, ende (Godt betert) bij vele meer anderen gesmaeckt wort.

’t Is nu alsoo, dat de gesamentl[ijcke] vrienden van den voors[chreven] Aerian Arisz met malcanderen ten rade geworden ende geresolveert sijn, omme denselven ghevangen te soecken sijne v[er]lossingen [sic], daertoe sij v[er]hopen eenige apparentie ende gelegenth[ey]t alreede gevonden te hebben door seecker confident ende v[er]trout persoon, die hem v[er]schrijven ende alles v[er]richten sal, wat tot sijne v[er]lossinge noodich is. Doch alsoo d’ voors[chreven] ghevangen is van soberen staet ende cleene conditie, geene ofte weynich goederen ter werelt hebbende, alsmede sijne vrienden elcx van cleyn v[er]mogen sijnde, die de cooppenningen van de voors[chreven] v[er]lossinge niet en cunnen dragen, tensijn dat sijlieden daertoe van meer andere goede luyden geassisteert ende met een rijckel[ijcke] aelmoesse v[oo]rsien ende gebeneficieert worden.

Soo is ’t dat wij burgermeesters ende regenten voornoemt uyt den name van de voors[chreven] ghevangen ende sijne vrienden, alvoren seer ernstelijck ende oitmoedich versoecken aen allen dengenen die desen v[er]toont sal worden, dattet haer goede geliefte sij, een milde ende rijcke aelmisse daertoe te willen geven ende mededeelen, ghelijck wij mede na v[er]mogen onse milderdicheyt daerinne sullen betoonen, teneynde den voors[chreven] gevangen uyt sijne slavernije sal mogen geraecken. Gedenckende daerinne de liefde die wij in sulcke gelegenth[ey]t sijnde, mede alsdan van onsen evennaesten seer gaerne aen ons betoont souden willen hebben, alsmede op de spreucke ende woorden der h[eyligen] apostels Pauly in de seyndbrief totten Hebreen geschreven in ‘t 13. capittel: Dat wij de ghevangenen sullen gedencken, gelijck of wij mede gevangen waren, [ende eender?] v[er]druckten, alsof ghij oock selve in den lichame v[er]druckt [ware]. ’t Welcke doende, willen wij ’t selve mede in gelijcke ... ... ...na wederomme te noodigen v[er]soecke aen een ygelijcks betoonen ... ... ... soo hebben wij burgerm[eeste]rs voorn[oem]t, desen elcx respectivel[ijck] ... ... Den 28. April 1652.’