Schepenakte, dus een oud-rechtelijk stuk.
Betreft geweldpleging, trekken van een mes en doodsbedreiging op een bruiloft in de Kolkhuis in de Kolk van Dussen onder Hoogwoud.

Op verzoek van jonkheer Alexander van Lantschot (zie: Landschot, v., Alexander, hoofd-officier te Grootebroek!), ‘als waarnemende het bailjuw- en schoutamt der stede Abbekerk’ voor zijn zoon jonkheer Wouter Chrisstoffel van Lantschot (zie: Landschot, v., Wouter Christoffel Alexanders, te Alkmaar!), attesteren Jakob Zymonsz Dekker (zie: Dekker, Jakob Simons) ‘woonende in het Kolkhuys bewesten Lambertscage in de jurisdictie van Hoogtwoud’ en Maartje Kornelis, oorspronkelijk van Lambertschaag, maar op dat moment wonend te Hoogwoud (zie: Keier?, Maartje Kornelis).
‘Eerst getuygt Maartje Kornelis, dat zij op woensdag den zevenden february laatstleden ter bruyloft van den comparant Jakob Zymonsz in het Kolkhuys is geweest, en gezien heeft dat Pieter Kornelisz Leeuw, Jan Freeksz’ (zie: Frederiks, Jan) ‘en andere perzoonen van Lambertscage naar ’t Kolkhuys toekomende door Adriaan Arisz Groot van Lambertscage’ (zie: Groot, Adriaan Arends?/Adriaans?) ‘en andere bruyloftsgasten bij ’t Kolkhuys wierden ontfangen, en dat toen Adriaan Groot moeyte en ongemak zogt, eerst tegen Jan Freeksz ende vervolgens tegen Pieter Kornelisz Leeuw, dat Adriaan Groot aan Pieter Kornelisz in ’t Kolkhuys verscheyde malen eenige lepels met gezuykderde brandewijn overbragt, ondertusschen denzelven Pieter Kornelisz uytschold met veragtelijke en smadelijke woorden.

Dat Pieter Kornelisz ten aanhooren van haar getuyge jegens Adriaan Groot heeft gezegt: “Ik zoeke geene quaestie, laten we mar vredig leven”.
Dat zij getuyge heeft gezien, dat Adriaan Groot met eene ijzere vuurtang Pieter Kornelisz sloeg, en dat dezelve tang na den slag gebogen was; dat Pieter Kornelisz verder op de vloer is neergeraakt.

Dat zij getuyge daags na de bruyloft van haren broeder Jan Kornelisz heeft gehoort, dat hij en Nan Arisz bij Adriaan Groot, daags tevooren als verhaalt is op den Molendijk wezende en tragtende verder onheyl voor te komen, Nan Arisz zijnen broeder Adriaan Groot vroeg, of ’t mes dat hij in de hant hadde, al scherp genoeg was. Waarop Adriaan Groot zeyde: “Bezie het,” en ’t zelve mes daarop vertoonde, als wanneer het uyt zijn hant wierde geslagen, en dat haar getuyges hroeder ’t zelve mes opgreep en daarmede naar ’t Kolkhuys is gegaan.
Dat zij getuyge, toen Adriaan Groot van den Molendijk weder in ’t Kolkhuys in de bruyloft quam, in ’t agterhuys benevens anderen bij Frans Pietersz is gebleven.’ (Zie: Hes!, Frans Pieters).

‘Jakob Zymonsz verklaart, dat hij in zijne bruyloft, gehouden den zevenden february laatstleden, heeft gezien, dat Adriaan Groot van Lambertscage in zijn getuyges middelhuys in de volle bruyloft een bloot mes omhoog heeft gesteken. Dat dezelve Adriaan Groot na verloop van eenigen tusschentijt een bloot mes heeft genomen en daarmede in de hant gramsteurig na ’t agterhuys liep. Dat Adriaan Groot, zoo hij getuyge uyt eenige bruyloftsgasten heeft verstaan, verder met het bloote mes in de hant uyt het agterhuys is geloopen, langs de Molendijk oost op. Dat hij getuyge zelfs Adriaan Groot, toen hij weder van den Molendijk in ’t middelhuys van hem deposant terugquam, dreygende heeft hooren zeggen onder anderen, dat hij Adriaan Groot Pieter Kornelisz wel nader zoude vinden en denzelven dan snijden ofte doodsteken.
Laatstelijk verklaren beyde de comparanten gezien te hebben, dat Pieter Kornelisz, toen hij in ’t middelhuys quam, al zeer beschonken was, alsmede, dat een Frans Pietersz van Lambertscage, in ’t middelhuys wezende toen Adriaan Groot ’t mes hadde opstoken, in de genoemde bruyloft is opgestaan en Adriaan Groot om den hals heeft gegrepen en hem alzoo vastgehouden en voor dien tijt belet verdere moeyte te maken.

De deposanten refereren zich wegens de rede der wetenschap tot den text. Nadat deze verklaringe de deposanten ware voorgelezen, zeyden Jakob Zymonsz, van den mennogezinden godtsdienst zijnde, onder ware woorden, effect van eede hebbende, ende Maartje Kornelis onder eede haar regtelijk afgenomen, dat yder van hun bij zijn gedeposeerde persisteerde, dewijle het de waarheyt was.’
P.S.: De bruidegom (2e deposant in deze) is doopsgezind, maar het slachtoffer Pieter Kornelisz Leeuw (schepen van Lambertschaag in 1720, zoals blijkt uit de schepenlijsten in het stadsarchief der Stede Abbekerk) is gereformeerd, en de beschuldigde Adriaan Arisz Groot, zijn broers Louw Arisz Groot en Nanne Arisz Groot en Jan Kornelisz Keier (‘Kaayer, Kayer’), en dus ook diens zuster Maartje Kornelis (1e deposante in deze), en Frans Pieters (Hes!) zijn rooms-katholiek. (zie: DTB Abbekerk 9-10, trouwen voor schepenen 1681-1736).