Zie ook: 3872/298, 302 (zonder annotatie), 302A, 303 (zonder annotatie), 306, 308, 329A, 329B (zonder annotatie), 331, en: 333, 335, 336 (alledrie zonder annotatie), 337, 338, 370, 370A, 370B, 371.
Betreft een deel van de nalatenschap van een overleden chirurgijn uit Hauwert.

Op verzoek van dezelfde (in Zaandam woonachtige!) ‘mede-erfgenaam’ (in feite is zijn vrouw dat!) als in de vorige akte, attesteren nu 2 andere manlijke inwoners van Hauwert.
Zij verklaren dat zij op 27-01-1649, samen met de requirant en een zekere chirurgijn (de attestant uit de vorige akte!), in Enkhuizen zijn geweest bij Willem Willemsz Houtcooper aldaar (zie: Houtkoper, Willem Willems), met wie de requirant in gesprek kwam over het kapitaal van ƒ 300.-, dat was belegd bij de Verenigde Oostindische Compagnie, en waar hij nu als erfgenaam van de overleden chirurgijn eigenaar van was geworden. De requirant vroeg aan de houtkoper, of hij hem nu een obligatie voor dit kapitaal wilde geven, zoals hij eerder (zie: 3872/306) aan de hier ook aanwezige chirugijn had voorgesteld en beloofd te zullen doen. De houtkoper antwoordde hierop ontkennend, ‘niet van meninge sijnde sulcx te doen, ten ware sij naerder bewijs toonde, dat hij dies schuldich was’. Waarop de mede aanwezige chirurgijn hem vroeg, ‘ofte hij niet bekende het voors[chreven] capitael aen ofte vanwegen m[eeste]r Pieter schuldich te wesen, ende voorts alles wat hij hier tevoren diesaengaende met hem gesproocken hadde’.

Het antwoord van de houtkoper hierop was: ‘Dat ick weet dat weet ick wel’ [sic], ‘ende dat ick doen geseyt hebbe, dat segge ick alsnoch, dat ick niet wijser en was, off meester herideerde soo veel in ’t capitael, ende hebbe hem oock de vruchten van dien omtrent de 30 jaren langh ter handen gestelt’. Toen de requirant hem vervolgens vroeg, ‘wat hij dan wilde ende in den zin hadde’, kreeg hij ten antwoord, ‘dat hij geen moeyte en sochte, noch niemant van ’t sijne en begeerde’, en vervolgens aan de requirant vroeg ‘wat hij voor sijn actie wilde hebben, niettemin behouden elcx sijn gerechticheyt’. Na wat heen en weer gepraat bood de houtkoper aan ‘300 rijcxdael[ders] te willen geven, behoude[nde] 2 à 3 dagen sijn optie ende keure’, hetgeen door de requirant werd afgewezen.