Zie ook: 4152/003, 008 (zonder annotatie).
Betreft conflict over het niet willen sloten.

Op verzoek van Germent Claesz Opperdoes te Hoorn (zie: Opperdoes, Germent Klaasz) verklaart Pieter Cornelisz te Opperdoes (zie: Kornelisz, Pieter), ‘dat hij attestant nevens oom Allert ende Pieter Jacobsz, mede woonende tot Opperd[oe]s, nu omtrent maey verleden is geweest op 't lant van de v[oor]sz[eyde] Opperdoes, om aldaer te arbeyden ende aerd te kruyden in oom Allers en P[iete]r Jacobsz' aengenomen werck, ende dat de requyrant hem daervan heeft voldaen ende betaelt.
Ende dat sij aldoen tegens hem getuyge seyden, dat sij haer aengenomen werck nae de hoytijt meenden uyt te slooten, waerop de requyrant, daer mede present sijnde, alsdoen seyde, dat het hem even wel was, dat sij sijn requyrants hoy niet behoeffde te ontsien.
Ende verclaert vorder, dat hij getuyge mede naderhant present is geweest, even voor 't onweder, dat Germent Opperdoes v[oor]sz[eyt] op een stoel sadt voor 't huys van de v[oor]sz[eyde] oom Allert, ende dat hij seyde tegens deselve ende P[iete]r Jacobsz, dat hij de sloot nu wilde uytslooten hebben, ofte dat hij haer voor 't regt soude roepen. Waerop sij seyden dat sij 't selve niet doen wilden, ende dat het Hans Keyers benier was, als hij bekost was, dat hij daer uytscheyde. Waerop de v[oor]sz[eyde] Opperdoes daerop vandaer gingh. Ende dat sij alsdoen seyden doen hij wech was: “Daer is niet aen gelegen, hij was droncken”.
Gevende voor redenen van wetenschap, 't selve hem alsnoch in verscher memorie te wesen ende alsoo geschiet te sijn.’