Betreft levenswijze van een bulloper te Oudijk onder Westwoud.
Op verzoek van diens vrouw attesteren 2 oud-schepenen te Westwoud, van wie de eerste ook de functie van waarschap bekleedt. Zij verklaren, dat de man ‘al sedert eenige jaaren heeft aangenomen een seer gemene en vuidige [= vuige] levenswijse, en sig van tijd tot tijd ten uyttersten slegt ende onbetamelijk, om sijn bestaan onder Godts segen met veren [= bullopen] voor sijn huysgesin te winnen, heeft gedragen, niettegenstaande deselve met een matig capitaal en een goede broodwinninge als hebbende de bullestiek van Westwoude en Binnewijsendt is gesegendt, waardoor sijne goederen merkelijk sijn gedeclineert en vermindert, ende sijne boedel thans weder met merkelijke schulden, zo aan bakker, winkelier en andre is beswaart, sonder dat hij eenige ordre of redres in sijn vervallen saaken komt te stellen, ofte deswegens eenigsins sijn devoir tragt aan te wenden om deselve tenminsten soveel mogelijk weder te redresseren, maar ten contrarie, luy en ledig daarhenen gaande, alles laat versloffen en verwaarloosen, sonder ietwes te willen doen, soodanig dat ’t te dugte staat, ingevalle deselve daarinne blijft continueren, hij met sijn vrouw en vier kinderen, waarvan één ’t ongeluk heeft van innocent te sijn, binnenkort moet vervallen in de uytterste armoede en ten laste van de publieque armecasse komen, daarenboven sijn vrouw met impertinente expressiën bejegenende, bedreygende, om alles maar te verkoopen ende haar niets over te laten, en diergelijke vileyne uytdrukkingen meer, sodanig dat deselve, haar raad ten eynde sijnde, meermalen daarover bij regenten en andre haar beklag heeft moeten maken, hoe sig in dese te gedragen.’