In dit testament van een Enkhuizer echtpaar wordt de voorzoon van de testateur wegens ernstige geweldpleging tegen zijn vader totaal uitgesloten van de nalatenschap.
De testateur onterft zijn zoon uit een vorig huwelijk omdat hij ‘niet alleen tot sijn testateurs ziels droefheydt en niettegenstaande alle vaderlijke vermaningen en correctiën, zo binnen als buyten de stad Enkhuysen heeft geleyt een seer dessoluut en debuuchant leven’, en ook omdat hij ‘van sijn kinderlijke pligt aan een vader verschuldigt is afgeweken en sig heeft misgaan, dat hij sig niet heeft ontsien op dingsdag sijnde geweest den 19 juny 1753, ’s avonds omtrent 9 uuren beschonken ’t huys gekomen sijnde, en daarover door de testateur werdende gereprocheert, een groot mes uyt sijn sak te halen en hetzelve bij het hegt in sijn regter vuyst gevat hebbende, daarmede heeft getragt met een groote quaadaardigheyd mogelijk hemzelven een stoot in ’t hart te geven, ’t welk, door den testateur beschouwt wordende, sulx heeft getragt voor te komen, als wanneer hij’ [zijn zoon] ‘die voorgenomen stoot met veel force heeft volbragt in sijn testateurs linkerhandt, gaande die stoot van binnen in de hand, tot boven buyten wederom uyt, tragtende hij’ [zijn zoon] ‘het mes daar door te halen, dog wierd daarin door de testateur met ’t geven van een slagh belet, waardoor hij ’t mes heeft losgelaten, volgende daarop een afgrijsselijke bloedstortingh veroorsaakt uyt een seer sware wonde, waarover de chirurgijn Dirk Stroomer een geruyme tijdt heeft gegaan en in soverre wel heeft gecureert,

dat hij testateur daarvan alsnu wel eenig gebruyk heeft, maar door de verlamming van sijn twee agterste vingeren en de littekenen welke hij daarvan behouden heeft, nooyt het regt gebruyk van die handt sal kunnen hebben, dat de testateur gemelde sijn soon, naar ’t perpetreren van dit faict, door behulp van menschen op sijn slaapkamer heeft doen brengen en heeft hem aldaar nagt en dagh door twee manspersonen die gantsche week laten oppassen en bewaren totdat hij des sondagsmorgens daaraanvolgende de deur is uytgegaan sonder te seggen waar na toe, en sig sedert die tijd van den testateur heeft geabsenteert, vertrouwende hij testateur dat de voorsz[eyde] gegeve redenen van exhaereditute naar regten van dit gewigt en van die efficatie sullen worden bevonden, dat geen de minste hesitatie sal aanblijven voor de wettigheyd van dese gedane ontervinge, versoekende daarop het uytterste beneficie van de regters te mogen erlangen.’