Westfriezen bij de notaris
Al honderden jaren lang zijn notarissen actief in Westfriesland. In hun akten bevinden zich talrijke bijzonderheden over het leven van onze voorouders. Het oude notariële archief wordt vooral door onderzoekers en gevorderde genealogen geraadpleegd. Om meer mensen kennis te laten maken met deze interessante en uitgebreide bron, besteden wij op onze website aandacht aan enkele in het oog springende akten.
Een ongehuwde moeder
De hoogzwangere Marij Nannings stapte op 2 juli 1730 samen met haar vader Nanning Pieters Bulloper naar de notaris van Oosterblokker. Marij was zwanger van het kind van haar werkgever, Volkert Groen. Hij ontkende dit echter. Bij de notaris werd een insinuatie opgemaakt. In deze akte lezen we dat Marij ‘vleesselijke conversatie' met Volkert heeft gehad ‘op belofte (…) haar niet te sullen verlaaten maar swanger zijnde te sullen trouwen'.
De beschonken predikant
Johannes Hartenberg was dertig jaar lang, van 1659 tot 1689, de predikant van Hoogkarspel. Jarenlang verliep dit waarschijnlijk goed. Maar vanaf 1673 lijkt er iets mis te gaan. In 1673/1674, 1677 en 1689 werd Hartenberg beschuldigd van alcoholmisbruik. In totaal gaan zestien aktes, opgemaakt bij verschillende notarissen, over het drankprobleem van Hartenberg.
Een verkeersongeluk in Hoogkarspel
Ongelukken in het verkeer kwamen in het verleden ook al voor. Zo ook in Hoogkarspel. Op 28 januari 1677 verschenen voor de notaris van Westwoud, Jan Jansz. Jonghs, vier getuigen. Zij waren door Nicolaas Blauw, een jurist uit Enkhuizen, gevraagd om te getuigen. Enige tijd daarvoor had Nicolaas een verkeersongeluk gehad in Hoogkarpsel. De getuigen beschrijven in deze akte hoe dit is gebeurd.
Schulden...
Schulden…Geen vrolijk gespreksonderwerp. Veel mensen krijgen hier op een bepaald moment in hun leven mee te maken. Van een kleine studieschuld tot een serieuze betalingsachterstand van de hypotheek. Ook in de voorgaande eeuwen konden mensen, door verschillende oorzaken, schulden maken.
West-Friese slaven
Vele West-Friezen waren actief in de zeevaart in de zeventiende en achttiende eeuw. Er werd onder andere handel gevoerd met de landen Middellandse Zee. Zeelieden liepen het gevaar om in handen van kapers te vallen. De kapers kwamen uit Noord-Afrikaanse landen en werden ook wel Turkse zeerovers genoemd. De kapiteins van kaapschepen veroverde alleen die schepen die niet onder een bevriende vlag voeren. De lading werd buit gemaakt en de opvarenden werden tot slaaf gemaakt. Een aantal West-Friezen trof dit lot.
